zondag 29 mei 2011
Afscheid van een vriend
Afscheid van een vriend ,dit liedje van Clouseau vind ik een wondermooi liedje. Het werd afgespeeld op de begrafenis van mijn opa. Het is het enige Nederlandstalig liedje dat ik elke dag luister, zelfs uren aan een stuk. Het liedje gaat over een vriend dat overleden is. Ik kan me hierin helemaal in meeleven, want mijn opa was mijn allerbeste vriend. Het beschrijft ook écht hoe het is, om iemand te verliezen, en dat vind ik er zo mooi aan. Ook zingt Koen Wauters het met een zeer kwetsbare stem waardoor die tranen meteen van mijn wangen rollen.
De Nederlandse taaltest
Als je op deze link klikt kan jij ook de test maken. Let wel op, deze site is geen Belgische site maar een Nederlandse site! Via deze test kan je zien hoe hoog je scoort op je Nederlands taalgebruik. De test bestaat uit verschillende onderdelen, zo kan je je woordenschat testen, maar ook je spelling (d-dt-t fouten). En nog zoveel meer! Ik deed de woordenschattest, en tot mijn grote verbazing scoorde ik toch een 10/15!
Een op de vijf peuters slaagde niet op taalproef
Vandaag kwamen de resultaten binnen over de eerste evaluatie van de taalproef die werd genomen bij kinderen van de 3de kleuterklas. De minister van het Departement Onderwijs, Pascal Smet stelde vandaag die evaluatie voor.
Er is ook al een reden gevonden waarom een op de vijf kinderen niet slagen. En dit komt omdat ze onvoldoende aanwezig zijn. In het 3de kleuterklasje is het verplicht om 220 halve schooldagen aanwezig te zijn. Een tweede reden zijn hiervoor de nieuwkomers uit het buitenland. Toch slaagden 2 van de 3 nieuwkomers in deze taalproef. Pascal Smet meldde ook al dat dit geen zorgwekkende situatie is en we nog geen zware conclusies moeten trekken.
Bron: www.hln.be
Er is ook al een reden gevonden waarom een op de vijf kinderen niet slagen. En dit komt omdat ze onvoldoende aanwezig zijn. In het 3de kleuterklasje is het verplicht om 220 halve schooldagen aanwezig te zijn. Een tweede reden zijn hiervoor de nieuwkomers uit het buitenland. Toch slaagden 2 van de 3 nieuwkomers in deze taalproef. Pascal Smet meldde ook al dat dit geen zorgwekkende situatie is en we nog geen zware conclusies moeten trekken.
Bron: www.hln.be
Hoe zou het zijn...
Hoe zou het zijn als presentators op tv-zenders zoals VTM en één zouden spreken in het dialect? Voor elke provincie hun eigen dialect.. Zelfs dit zou nog moeilijk zijn want de gemeentes van onze provincies hebben ook nog eens allemaal hun eigen dialect. In dit filmpje heb je alvast een voorbeeld van Yasmine die in het Oost-Vlaams presenteert. LANG LEVE HET ALGEMEEN NEDERLANDS DUS! ;-)
Gebarentaal
Via deze site ben ik dus te weten gekomen dat gebarentaal uiteindelijk toch niet zo simpel lijkt. En dit omdat er per andere taal, andere gebaren hebben voor dezelfde letter. Beetje ingewikkeld dus! Gebarentaal wordt gebruikt voor de doofstomme mensen, dit zijn mensen dat niet kunnen spreken of doof zijn. Dit is de manier hoe zij kunnen communiceren. Maar door deze afbeeldingen vraag ik me echt wel af hoe 2 mensen van verschillende afkomst met elkaar kunnen communiceren?!
Nederlandse gebaren:
Zweedse gebaren:
Nederlandse gebaren:
Zweedse gebaren:
Dirk Bracke
Auteur Dirk Bracke – ondertussen bijna 58 jaar - , is mijn lievelingsschrijver. Ik heb werkelijk al zijn boeken gelezen en ik ben van al de boeken een echte fan.
Dirk schrijft over veel dezelfde dingen. Zoals drugs, (seksueel) geweld, prostitutie, vandalisme, rare thuissituaties. Wat ik heel mooi aan hem vind is dat hij er precies een onderzoekswerk van maakt, en dit omdat hij, voor dat hij aan het boek begint eerst informatie op gaat zoeken. En dit doet hij zeer uitgebreid. Eigenlijk gaat hij zelfs niet op zoek. Neen, hij gaat er gewoon naar toe. Een voorbeeld hiervan is het boek ‘Het engelenhuis’, hiervoor is hij speciaal naar een instelling geweest om daar een poos met de mensen te leven die daar zitten. Uit hun ervaringen en verhalen gaat hij verder in een boek. Als Dirk dus iets schrijft weet hij exact over wat hij het heeft. Het is niet zomaar een boek, neen het is ook gewoon realiteit. En hij neemt je zo mee in die realiteit, hij maakt het altijd spannend op de juiste momenten dat je gewoon voort blijft leven, dat je niet wilt stoppen. Je kan je zo hard verdiepen in het boek, en ook omdat het dagelijkse gebeurtenissen zijn waarover hij schrijft, kunnen sommige zich in de plaats van de hoofdpersonage zetten. Dat vind ik zo mooi aan zijn boeken, dat hij je echt meeneemt van de eerste zin tot het laatste woord op die allerlaatste pagina’s. Wat natuurlijk ook positief is dat Dirk niet zo moeilijk schrijft en je dus super vlot kan lezen.
De boeken van Dirk Bracke zijn al in verschillende talen vertaald geweest en belandden ook steeds in de top 10 van beste boeken. Voor het eerst komt er een verfilming van zijn boek, genaamd ‘Bo’ , dit is gebaseerd op het boek ‘Het engelenhuis’. Ook heeft Bracke al enkele bekroningen gekregen. Echte aanraders van hem zijn ‘Straks doet het geen pijn meer’, Blauw is bitter, Het engelenhuis en Henna op je huid.
Tongtwisters
Vroeger als klein kindje leerde mijn opa mij dit uitspreken: ‘de kat krabt de krollen van de trap’. Na hééééél lang oefenen kon ik het eindelijk, zo leerde hij me er een heel pak. Waardoor ik nu veel lastige tongtwisters kan zeggen, en soms op een sneller tempo. Maar dit is niet voor iedereen makkelijk natuurlijk. Hier zijn er enkele dat ik heb gevonden op een site. Je merkt dat er hier vooral tongtwisters zijn waarbij elke eerste letter van het woord met dezelfde (mede)klinker begint. Kan jij ze ook zo goed? Hier al een voorsmaakje:
-De rollende rollen rollen rollend van de rollende roltrap.
-Hij raspte het rapst geraspte kaas.
-De scheve schaatser schaatste de schaterende schateraar op de schaatsbaan voorbij.
-De postkoetsier poetst de postkoets met postkoetspoets.
-De spiksplinternieuwe spiegel springt in duizend spiksplinternieuwe splinters.
-De rollende rollen rollen rollend van de rollende roltrap.
-Hij raspte het rapst geraspte kaas.
-De scheve schaatser schaatste de schaterende schateraar op de schaatsbaan voorbij.
-De postkoetsier poetst de postkoets met postkoetspoets.
-De spiksplinternieuwe spiegel springt in duizend spiksplinternieuwe splinters.
zondag 22 mei 2011
Something more, something big and huge and overpowing.
"Was Terri afraid of boys of her own age? It was not a word she’d have used. Bored maybe, repelled sometimes, amused often. She just couldn’t take sixth-form boys seriously. They wore men’s clothes. They had deep voices and facial hair and their shoulders were broad and their legs were muscular and strong. But inside they were still infantile. They were like puppy dogs. Playful and annoying at the same time. It was so easy to please them. A kiss, a hand on the breast, some heavy breasting and their tails started to wag. But Terri wasn’t interested in just playing. She wanted something more, something big and huge and overpowing.LOVE""
Naar het boek Forget me not van Anne Cassidy
Naar het boek Forget me not van Anne Cassidy
vrijdag 20 mei 2011
04.02.'11
Deze tekst stond op het doodsprentje van mijn overleden grootvader.
Ik vond het een wondermooie tekst, vooral omdat de tekst zo goed bij hem past. Hij wordt vergeleken met de vogel. En dat was hij ook, maar dan wel dé allermooiste vogel.
'Als een prachtige vogel fladderde je
door het leven.
Trots over de steeds hogere toppen
die je had bereikt;
moedig voor de top die komen zou.
Op belangrijke plaatsen streek je neer
om met je gezin je geluk te delen.
Door de wolken heen zag je steeds de zon,
ook al deden je vleugels erg pijn.
Dank je wel dat we jou leerden kennen,
jij die ons de weg wees en een voorbeeld
blijft voor zovele anderen.'
Ik vond het een wondermooie tekst, vooral omdat de tekst zo goed bij hem past. Hij wordt vergeleken met de vogel. En dat was hij ook, maar dan wel dé allermooiste vogel.
'Als een prachtige vogel fladderde je
door het leven.
Trots over de steeds hogere toppen
die je had bereikt;
moedig voor de top die komen zou.
Op belangrijke plaatsen streek je neer
om met je gezin je geluk te delen.
Door de wolken heen zag je steeds de zon,
ook al deden je vleugels erg pijn.
Dank je wel dat we jou leerden kennen,
jij die ons de weg wees en een voorbeeld
blijft voor zovele anderen.'
donderdag 12 mei 2011
You always will*
When you lose someone, someone you love.
When they break your heart.
It's the hardest thing you coud ever go through.
And no matter how much time has passed,
it never really goes away.
You may think you're getting better,
but then you get a flashback, or hear a song
that reminds you of a memory, and it hits you
all over again, all at once, like a stab in the chest.
You fall apart, for the hundredth time.
And you feel like you just want to crawl under
a rock and never come out.
You love this person with all of your heart.
Even though you know you shouldn't.
They hurt you worse than you've ever been hurt.
They stole you happiness.
But yet, you still want them, and only them.
Other people come along and give you chances to move on,
but you know you don't want to
It upsets you that you might be moving on,
because you promised you never would.
And even if they broke all their promises,
you want to keep yours.
On top of that, you're terrified.
Terrified of getting hurt again.
But it's not like it matters anyway,
at the end of the day you're still thinking
about the person who has left you completely broken.
You don't want to miss him anymore,
you don't want to love him anymore.
But you know you always will.
When they break your heart.
It's the hardest thing you coud ever go through.
And no matter how much time has passed,
it never really goes away.
You may think you're getting better,
but then you get a flashback, or hear a song
that reminds you of a memory, and it hits you
all over again, all at once, like a stab in the chest.
You fall apart, for the hundredth time.
And you feel like you just want to crawl under
a rock and never come out.
You love this person with all of your heart.
Even though you know you shouldn't.
They hurt you worse than you've ever been hurt.
They stole you happiness.
But yet, you still want them, and only them.
Other people come along and give you chances to move on,
but you know you don't want to
It upsets you that you might be moving on,
because you promised you never would.
And even if they broke all their promises,
you want to keep yours.
On top of that, you're terrified.
Terrified of getting hurt again.
But it's not like it matters anyway,
at the end of the day you're still thinking
about the person who has left you completely broken.
You don't want to miss him anymore,
you don't want to love him anymore.
But you know you always will.
vrijdag 1 april 2011
MIJN TALENTEN
Als opdracht voor het vak Nederlands, ben ik via een site teweten gekomen wat mijn ware talenten zijn.
Ik was echt nieuwsgierig naar de resultaten, en uiteindelijk ben ik best tevreden.
Mijn intresse ligt blijkbaar heel open, en is zeer breed. Waardoor ik meerdere wegen op kan gaan. ( Wat natuurlijk super positief is!) Van mijn tweede 'talent' vind ik persoonlijk dat het hélemaal klopt. Er wordt gezegd dat ik me heel goed kan inleven in situaties en ook de gedachten van de mensen. Dat klopt eigenlijk wel, want ik pas me meestal aan bij elke nieuwe situatie. Hierdoord versta ik ook de twijfel, bekommernis en standpunt van de mensen, wat natuurlijk soms dingen kan vergemakkelijken. Er wordt ook gezegd dat ik rekening houd met de mensen en hun omgeving, wat ik eigenlijk ook kan beamen. Want zo is het meestal wel. Af en toe heb ik schrik om neen te zeggen, wat bij mij in het dagelijkse leven vaak voorkomt.
Wat ik dan weer vreemd vind, is dat ze me 'grenzeloos creatief'' noemen. Jammer genoeg klopt er hier niks van. Het zou wel leuk zijn moest ik dat zijn, maar ik ben het dus helemaal niet. Mijn inspiratie om creatieve ideeën laten me vaak in de steek, heel de tijd eigenlijk. Ik ben ook een teamplayer, op 2 manieren dan, sociaal-actieve teamplayer, en een doelgerichte-actieve teamplayer. Bij het eerste vind ik mezelf wel een beetje terug. Stilzitten is niks voor mij en een beroep zoals achter een bureau zitten is echt niks voor mij. Het andere dan, de doelgerichte.. Snap ik dan weer niet zo goed. Want meestal hangt het van mij af in wat voor sitautie. Soms ga ik er wel helemaal voor, de andere keer kan het mij geen moer schelen.
Ook ben ik een cerebrale problem solver. Dit talent vind ik super tof, en ik zie me er zelf wel in. Want ik probeer echt wel steeds naar een oplossing te zoeken. Nu ja, dan niet bij wiskunde, maar wel qua menselijke problemen. Ik zal altijd blijven doordenken. Hierdoor vind ik misschien wel een job, want het geeft me een goed gevoel als ik weet dat de persoon in kwestie weer even gelukkig is, door een probleem dat werd opgelost.
Ik ben echt blij over de talenten die ze me toeschreven. Eindelijk eens een test die kopt!
Ik was echt nieuwsgierig naar de resultaten, en uiteindelijk ben ik best tevreden.
Mijn intresse ligt blijkbaar heel open, en is zeer breed. Waardoor ik meerdere wegen op kan gaan. ( Wat natuurlijk super positief is!) Van mijn tweede 'talent' vind ik persoonlijk dat het hélemaal klopt. Er wordt gezegd dat ik me heel goed kan inleven in situaties en ook de gedachten van de mensen. Dat klopt eigenlijk wel, want ik pas me meestal aan bij elke nieuwe situatie. Hierdoord versta ik ook de twijfel, bekommernis en standpunt van de mensen, wat natuurlijk soms dingen kan vergemakkelijken. Er wordt ook gezegd dat ik rekening houd met de mensen en hun omgeving, wat ik eigenlijk ook kan beamen. Want zo is het meestal wel. Af en toe heb ik schrik om neen te zeggen, wat bij mij in het dagelijkse leven vaak voorkomt.
Wat ik dan weer vreemd vind, is dat ze me 'grenzeloos creatief'' noemen. Jammer genoeg klopt er hier niks van. Het zou wel leuk zijn moest ik dat zijn, maar ik ben het dus helemaal niet. Mijn inspiratie om creatieve ideeën laten me vaak in de steek, heel de tijd eigenlijk. Ik ben ook een teamplayer, op 2 manieren dan, sociaal-actieve teamplayer, en een doelgerichte-actieve teamplayer. Bij het eerste vind ik mezelf wel een beetje terug. Stilzitten is niks voor mij en een beroep zoals achter een bureau zitten is echt niks voor mij. Het andere dan, de doelgerichte.. Snap ik dan weer niet zo goed. Want meestal hangt het van mij af in wat voor sitautie. Soms ga ik er wel helemaal voor, de andere keer kan het mij geen moer schelen.
Ook ben ik een cerebrale problem solver. Dit talent vind ik super tof, en ik zie me er zelf wel in. Want ik probeer echt wel steeds naar een oplossing te zoeken. Nu ja, dan niet bij wiskunde, maar wel qua menselijke problemen. Ik zal altijd blijven doordenken. Hierdoor vind ik misschien wel een job, want het geeft me een goed gevoel als ik weet dat de persoon in kwestie weer even gelukkig is, door een probleem dat werd opgelost.
Ik ben echt blij over de talenten die ze me toeschreven. Eindelijk eens een test die kopt!
woensdag 30 maart 2011
ITHAKA
Onlangs bezochten we in het St. Pietersziekenhuis en VELO, het ITHAKAfestival. De bedoeling hiervan was om het gebouw nieuw leven in te blazen. Er werden overal kustwerken geplaatst op een speciale manier. Je voelde echt wel de nostalgie bij het binnenkomen van elke ruimte. Ook al sprak het je niet echt aan, het deed toch iets met me.
De beste eerste indruk heb ik gehad bij het schilderij van Geert Koekoeckx . Hij heeft eigenlijk 3 schilderijen gemaakt, ze intresseren me alle 3 even veel & ze spraken me echt aan. Ik vond dat hij de kleuren zeer mooi had gecombineerd. En op elk plaatsje van het witte schilderdoek was er wel iets nieuws te bespeuren. Telkens opnieuw een nieuw vleugje magie bij het opendoen van je ogen. Uiteindelijk vond ik het ook best een bizar schilderij. Niet negatief bedoeld, maar ik snapte er eigenlijk niks van. Ik snapte niet wat zijn bedoeling was, ik kreeg er geen gevoel bij. Ik begreep niet waar hij naartoe wou, en toch vind ik het nog steeds een schilderij met een WAW-effect.
De beste eerste indruk heb ik gehad bij het schilderij van Geert Koekoeckx . Hij heeft eigenlijk 3 schilderijen gemaakt, ze intresseren me alle 3 even veel & ze spraken me echt aan. Ik vond dat hij de kleuren zeer mooi had gecombineerd. En op elk plaatsje van het witte schilderdoek was er wel iets nieuws te bespeuren. Telkens opnieuw een nieuw vleugje magie bij het opendoen van je ogen. Uiteindelijk vond ik het ook best een bizar schilderij. Niet negatief bedoeld, maar ik snapte er eigenlijk niks van. Ik snapte niet wat zijn bedoeling was, ik kreeg er geen gevoel bij. Ik begreep niet waar hij naartoe wou, en toch vind ik het nog steeds een schilderij met een WAW-effect.
donderdag 3 maart 2011
Stelling: Schooluniformen moeten afgeschaft worden
We zouden deze stelling in feite meteen moeten toepassen. Ook al zijn er héél veel mensen dat hier tegen zijn en liever in hun blauwe broek en witte t-shirt, elke dag opnieuw naar school willen gaan. Hier zijn een heleboel tegenargumenten om U tegen te zeggen.
Waarom moeten deze kleren afgeschaft worden? Niet omdat ze lelijk zijn hoor, neen helemaal niet. Want je kan er toch je eigen 'gevoel er in leggen'? Hell no! Zo'n uniformen moeten écht wel voldoen aan bepaalde eisen. Je rokje zal tot net boven je knieën moeten komen en je lange witte kousen net tot onder je knieën.
Je kan je eigen helemaal niet zijn en je kan jezelf niet uiten. Het kan ook zijn dat je je helemaal niet goed voelt in zo'n kleren. Dat je gewoon liever in jeans, sneakers en losse pull naar school komt, omdat je je zo goed voelt. Of liever helemaal opgetut met killer heels , kort rokje, en een topje. Als jij je zo goed voelt en zo wilt gezien worden is dat goed. Want je kan jezelf zijn. Je voelt je goed in je vel omdat je kleren draagt dat je tof vindt, dat volledig jouw smaak is. Hierdoor wordt je zelfexpressie verstoord. En je zou je niet goed voelen in je vel, dus je zelfbeeld daalt ook. Terwijl dat nét optimaal moet zijn.
Je kan je eigen helemaal niet zijn en je kan jezelf niet uiten. Het kan ook zijn dat je je helemaal niet goed voelt in zo'n kleren. Dat je gewoon liever in jeans, sneakers en losse pull naar school komt, omdat je je zo goed voelt. Of liever helemaal opgetut met killer heels , kort rokje, en een topje. Als jij je zo goed voelt en zo wilt gezien worden is dat goed. Want je kan jezelf zijn. Je voelt je goed in je vel omdat je kleren draagt dat je tof vindt, dat volledig jouw smaak is. Hierdoor wordt je zelfexpressie verstoord. En je zou je niet goed voelen in je vel, dus je zelfbeeld daalt ook. Terwijl dat nét optimaal moet zijn.
Ook zijn uniformen een zware kost. Je moet steeds nieuwe kleren kopen dat in de categorie 'schooluniformen' past en dan nog je kleren voor na school en in het weekend. Er wordt ook beweerd dat het de kloof tussen arm en rijk zal minderen. Maar niets is minder waar. Want de mensen dat het breed genoeg hebben thuis zullen nog steeds hun kleren gaan halen in de allerduurste winkelketens, en de mensen dat het met iets minder moeten doen zullen de afgedankte kleren krijgen van hun oudere broers en zussen. Je zal nog steeds de verschillende groepjes van mensen op de speelplaats zien staan. Het enige verschil is dat de leerlingen allemaal dezelfde kleur dragen. Voor de rest zal het niks veranderen.
Het zal ook het pesten niet tegenhouden. Want zoals ik al net vermeldde, kleren kunnen wel een oorzaak zijn, maar nooit de oorzaak van pesten. Het kind kan gepest worden door de situatie thuis, schoolprestaties of wegens gedrag. Maar het zal nooit beginnen met de kleding zelf.
Ook denken enkele mensen zo: Ja, maar door een schooluniform toon je geen respect aan de school of tegenover leerkrachten. Dat, als men alle leerlingen in dezelfde kleur zouden stoppen, meer respect zou kweken tegenover de leerkrachten. Maar, tonen we dan écht respect hierdoor? Volgens mij wordt respect op een andere manier geuit. Men laat tonen dat we respect hebben voor iemand door enkel en alleen al ons gedrag aan te passen. Door de waarden en de normen te aanvaarden & de afspraken na te leven. Het respect zal dan ook heus niet groeien als we de leerlingen in dezelfde kleur naar school laten komen.
Het zal ook het pesten niet tegenhouden. Want zoals ik al net vermeldde, kleren kunnen wel een oorzaak zijn, maar nooit de oorzaak van pesten. Het kind kan gepest worden door de situatie thuis, schoolprestaties of wegens gedrag. Maar het zal nooit beginnen met de kleding zelf.
Ook denken enkele mensen zo: Ja, maar door een schooluniform toon je geen respect aan de school of tegenover leerkrachten. Dat, als men alle leerlingen in dezelfde kleur zouden stoppen, meer respect zou kweken tegenover de leerkrachten. Maar, tonen we dan écht respect hierdoor? Volgens mij wordt respect op een andere manier geuit. Men laat tonen dat we respect hebben voor iemand door enkel en alleen al ons gedrag aan te passen. Door de waarden en de normen te aanvaarden & de afspraken na te leven. Het respect zal dan ook heus niet groeien als we de leerlingen in dezelfde kleur naar school laten komen.
Dus van mijn part behouden wij, de leerlingen gewoon onze kleren. Dan kunnen we lekker onszelf zijn en hebben we ook een beetje minder kosten. Leve wij & ons zelfbeeld dat we creëren!
dinsdag 8 februari 2011
Zuid Afrikaans gedicht vertaald.
De eerste mededeling die men leert,
voordat je drie jaar oud bent, is levenslang genoeg
voordat je drie jaar oud bent, is levenslang genoeg
om de acute nood te formuleren
zoals: ik heb honger ... hou van je ... ben moe ...
Plots uit de zoete ontmoeting weggerukt
heeft ze een nieuwe samenkomst ontdekt
om over en over, dom van geluk,
toereikend te leggen: u en ik ....
zoals: ik heb honger ... hou van je ... ben moe ...
Plots uit de zoete ontmoeting weggerukt
heeft ze een nieuwe samenkomst ontdekt
om over en over, dom van geluk,
toereikend te leggen: u en ik ....
Een maand daarna - want tijd brengt raad -
behandelen hun naadloos diggeweefde zin,
de voegwoorden van kunstig verweer
zoals: daarentegen ... ondanks .... desnietemin ...
de voegwoorden van kunstig verweer
zoals: daarentegen ... ondanks .... desnietemin ...
Abonneren op:
Posts (Atom)